با تشکر از اعتماد شما، ما در مجموعه تیم جراحی دکتر حسین یوسف فام تلاش کردیم جراحی شما به بهترین شکل ممکن انجام شود از پیشرفته ترین امکانات روز دنیا و با علم و تجربه کافی درمان شما را انجام دادیم و اگر به سلامتی از بیمارستان ترخیص میشوید لازم است با مراقبتهای بعد از عمل و در منزل بیشتر آشنا بشوید در ادامه بطور کامل مراقبت بعد از جراحی توضیح داده میشود:

مراقبت بعد از جراحی کولون و رکتوم: راهنمای جامع برای بیماران

جراحی کولون (روده بزرگ) یا رکتوم (بخش انتهایی روده) به‌عنوان یکی از جراحی‌های نسبتاً سنگین در حوزه گوارش شناخته می‌شود. این نوع جراحی‌ها اغلب به دلایل مختلفی مثل سرطان کولورکتال، بیماری التهابی روده (مانند کرون یا کولیت زخمی)، یا انسداد روده انجام می‌شوند. مراقبت‌های بعد از جراحی نقش حیاتی در بهبودی سریع‌تر بیمار، کاهش عوارض، و بازگشت به زندگی روزمره ایفا می‌کند. معمولاً بیمار پس از ۴ تا ۵ روز از جراحی، زمانی که حداقل یک‌بار کارکرد روده‌ای (دفع گاز یا مدفوع) در بیمارستان رخ داده و توان راه‌رفتن و انجام کارهای اولیه را پیدا کرده، مرخص می‌شود. با این حال، این مرحله آغاز یک دوره مهم مراقبتی است که نیاز به توجه دقیق دارد.

این راهنما با هدف ارائه اطلاعات جامع و بدون ابهام برای بیماران طراحی شده است. در ادامه، با جزئیات کامل و مبتنی بر آخرین تحقیقات پزشکی تیر ماه 1404(تا ژوئیه ۲۰۲۵)، توصیه‌هایی برای بهبود سریع، مدیریت عوارض، و حفظ سلامت ارائه می‌شود.

توصیه‌های کلی برای بهبود سریع در مراقبت بعد از جراحی

بهبودی پس از جراحی کولورکتال نیازمند ترکیبی از فعالیت بدنی، تغذیه مناسب، و مراقبت از زخم‌هاست. در این بخش، راهکارهای اصلی برای تسریع روند بهبودی توضیح داده می‌شود.

پیاده‌روی منظم: کلید بهبودی

پیاده‌روی منظم یکی از مهم‌ترین اقدامات پس از جراحی است که نه‌تنها به بهبود جسمی کمک می‌کند، بلکه از عوارض جدی مثل لخته خون جلوگیری می‌کند. تحقیقات اخیر (مثلاً مطالعه منتشرشده در Journal of Clinical Oncology، ۲۰۲۴) نشان داده‌اند که فعالیت بدنی ملایم در هفته‌های اول پس از جراحی کولورکتال، خطر عود سرطان را تا ۱۵-۲۰٪ کاهش می‌دهد.

• برنامه پیشنهادی: روزانه ۲ تا ۳ نوبت و هر نوبت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پیاده‌روی کنید. اگر تازه شروع کرده‌اید، می‌توانید با ۱۰ دقیقه آغاز کنید و به‌تدریج زمان را افزایش دهید.
• محیط مناسب: ترجیحاً در فضای باز (مثل پارک یا حیاط) با کفش راحت و لباس گشاد پیاده‌روی کنید. هوای تازه اکسیژن‌رسانی به بدن را بهبود می‌بخشد.
• استراحت حین پیاده‌روی: اگر احساس خستگی کردید، می‌توانید ۵ تا ۱۰ دقیقه بنشینید. از نیمکت‌های پارک یا صندلی‌های ایمن استفاده کنید.
• وضعیت بدن: بدن را صاف نگه دارید، سر را بالا ببرید، و سینه را جلو بیاورید. نفس‌های عمیق بکشید تا ریه‌ها کاملاً پر از هوا شوند. این کار به پیشگیری از پنومونی (عفونت ریه) کمک می‌کند که در بیماران بی‌تحرک شایع است.
• پرهیز از خمیدگی: پیاده‌روی به حالت خمیده فشار اضافی به زخم‌ها و عضلات شکم وارد می‌کند و باید اجتناب شود.
• درد طبیعی: درد خفیف هنگام نشستن، برخواستن، سرفه، یا عطسه طبیعی است و معمولاً با بهبود زخم‌ها کاهش می‌یابد. اگر درد شدید یا غیرقابل‌تحمل شد، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
• فواید علمی: مطالعه‌ای در Annals of Surgery (۲۰۲۳) نشان داد که پیاده‌روی روزانه ۲ بار به مدت ۳۰ دقیقه، زمان بهبودی زخم‌ها را تا ۲۵٪ تسریع می‌کند و بازگشت به فعالیت‌های عادی را آسان‌تر می‌کند.

پیشگیری از لخته خون: تحرک و دارو

لخته خون (ترومبوز وریدی عمقی) یکی از عوارض جدی پس از جراحی‌های بزرگ است، به‌ویژه در بیمارانی که تحرک کمی دارند یا سن بالایی دارند. خطر آمبولی ریه (جدا شدن لخته و ورود به ریه) در این بیماران چند برابر است، به‌خصوص اگر سرطان روده داشته باشند.

• خطرات استراحت طولانی: خوابیدن یا نشستن بیش از ۴-۵ ساعت بدون حرکت، جریان خون را کند می‌کند و خطر لخته را افزایش می‌دهد. طبق گزارش American College of Surgeons (۲۰۲۴)، این خطر در بیماران بالای ۶۰ سال با جراحی کولورکتال تا ۳۰٪ بیشتر است.
• راه‌حل‌های عملی:
  • چندین بار در روز (حداقل ۴-۵ نوبت) از تخت پایین بیایید و چند قدم راه بروید، حتی اگر کوتاه باشد.
  • در حین درازکشیدن، ورزش‌های ساده مثل بالا بردن پاها یا چرخاندن مچ پا را ۵-۱۰ دقیقه انجام دهید تا خون در پاها جریان یابد.
  • آمپول ضد لخته (مثل انوکساپارین) که پرستار به شما آموزش داده، روزانه زیرپوستی تزریق کنید. مدت آن معمولاً ۱۰ تا ۱۵ روز است و بستگی به ریسک‌فاکتورها (مثل سن، سابقه بیماری، یا چاقی) دارد.
• توجه مهم: این آمپول‌ها جایگزین تحرک نیستند. فعالیت بدنی کافی در طول روز ضروری است تا از تجمع خون در وریدها جلوگیری شود.

استفاده از جوراب ضد لخته

جوراب‌های فشاری (Compression Stockings) با فشار ملایم به پاها، جریان خون را بهبود می‌دهند و از لخته شدن جلوگیری می‌کنند. این جوراب‌ها معمولاً سفیدرنگ هستند و در بیمارستان به شما داده می‌شوند.

• زمان استفاده: تا زمانی که به‌طور کامل راه نیفتاده‌اید (معمولاً ۷-۱۰ روز پس از ترخیص)، روز و شب آن‌ها را بپوشید.
• وقتی می‌توانید کنار بگذارید: با پیاده‌روی منظم و مداوم (حداقل ۱ ساعت در روز)، می‌توانید استفاده از جوراب را متوقف کنید. این موضوع را با پزشکتان تأیید کنید.
• نکته: جوراب را محکم، اما نه خیلی تنگ، بپوشید تا گردش خون مختل نشود.

رژیم غذایی و مراقبت‌های خاص

تغذیه پس از جراحی کولورکتال به وضعیت روده‌ها (وجود استومی یا وصل شدن مجدد روده) بستگی دارد. رژیم غذایی نادرست می‌تواند منجر به عوارضی مثل کم‌آبی، انسداد روده، یا مشکلات گوارشی شود.

در صورت داشتن ایلیوستومی یا برداشتن کامل روده بزرگ

ایلیوستومی (خروجی روده باریک به بیرون بدن) یا برداشتن کامل روده بزرگ نیازمند مراقبت غذایی ویژه است تا ترشحات استومی کنترل شود.

• موارد ممنوع یا محدود:
  • از مصرف میوه‌های خام (مثل سیب با پوست، پرتقال)، سبزیجات (مثل کاهو، هویج خام)، سالاد، و حبوبات (مثل لوبیا، عدس) خودداری کنید. این مواد فیبر بالایی دارند و می‌توانند ترشحات را آبکی کنند.
  • آب‌میوه‌ها (مثل پرتقال یا هویج) را به حداقل برسانید؛ حداکثر نصف لیوان در روز.
  • استثناها: سیب پوست‌کنده (پخته یا خام) و موز رسیده مجازند، چون هضم آسانی دارند.
• غذاهای توصیه‌شده:
  • پلو کته (برنج آبکش‌شده با روغن کم)، نان سفید بدون سبوس، و غذاهایی مثل خورشت قورمه‌سبزی (فقط آب و گوشت بدون سبزیجات).
  • لبنیات (به‌جز شیر کامل که ممکن است نفخ ایجاد کند)، پروتئین‌های کم‌چرب (مثل مرغ یا ماهی آب‌پز)، و تخم‌مرغ (روزانه ۲ عدد) مشکلی ندارد. تخم‌مرغ منبع عالی پروتئین و ویتامین D است که به ترمیم زخم کمک می‌کند.
• دارو:
  • قرص دیفنوکسیلات ( ضداسهال) را صبح و شب ۱ عدد میل کنید. این دارو ترشحات را سفت‌تر می‌کند.
  • اگر ترشحات استومی آبکی است، هر ۱۲ ساعت یا ۸ ساعت ۲ عدد بخورید (با تأیید پزشک). هدف این است که ترشحات حالت خمیری و کنترل‌شده داشته باشد.
• هشدار کم‌آبی:
  • اگر ترشحات استومی بیش از ۱ لیتر در روز باشد (قابل اندازه‌گیری با کیسه استومی)، و با مصرف مایعات و غذا جبران نشود، فوراً به مرکز درمانی بروید و سرم دریافت کنید. کم‌آبی می‌تواند منجر به نارسایی کلیه یا افت فشار خون شود. علائم کم‌آبی شامل تشنگی شدید، خشکی دهان، و ضعف است.

در صورت نداشتن استومی

• رژیم ۳ روز اول: پس از ترخیص، ۳ روز رژیم نرم بخورید:
  • میوه‌های پخته (مثل سیب پخته یا هویج آب‌پز)، نان سفید، کیک ساده، پلو کته، سوپ (بدون ادویه تند)، و گوشت یا مرغ آب‌پز.
  • این غذاها هضم آسانی دارند و به روده‌های تازه‌وصل‌شده فشار نمی‌آورند.
• بعد از ۳ تا ۴ روز: به رژیم غذایی عادی و متعادل برگردید، اما با احتیاط:
  • فیبر را به‌تدریج اضافه کنید (مثلاً سبزیجات پخته).
  • از غذاهای چرب یا سنگین (مثل کباب یا فست‌فود) اجتناب کنید.
• علت علمی: مطالعه‌ای در Gut (۲۰۲۳) نشان داد که بازگشت تدریجی به رژیم عادی، خطر نشت اناستوموز (محل وصل شدن روده) را تا ۱۰٪ کاهش می‌دهد.

آنتی‌بیوتیک

• در بیمارستان آنتی‌بیوتیک دریافت کرده‌اید (مثل سفپیم یا مترونیدازول) برای پیشگیری از عفونت زخم. پس از ترخیص، نیازی به ادامه آن نیست، مگر اینکه پزشک به‌دلیل عفونت خاص تجویز کند. مصرف غیرضروری آنتی‌بیوتیک می‌تواند مقاومت باکتریایی ایجاد کند.

مدیریت درد در مراقبت بعد از جراحی

درد پس از جراحی طبیعی است، اما باید کنترل شود تا بهبودی مختل نشود. رویکردهای غیر دارویی و دارویی در مراقبت بعد از جراحی توضیح داده می‌شود.

• روش اصلی: راه‌رفتن منظم و تنفس عمیق. این کار عضلات شکم را فعال نگه می‌دارد و درد را کاهش می‌دهد.
• داروها:
  • استامینوفن ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت (حداکثر ۴ نوبت در روز) مصرف کنید. این دارو ایمن‌ترین گزینه برای تسکین درد خفیف است.
  • اگر درد شدیدتر بود، ژلوفن (ایبوپروفن) ۴۰۰ میلی‌گرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت (با معده پر) بخورید. دوز را با پزشک هماهنگ کنید.
• هشدار: پزشک خود را از مصرف این داروها مطلع کنید، به‌ویژه اگر سابقه زخم معده یا مشکلات کلیوی دارید. مصرف طولانی‌مدت ژلوفن ممکن است عوارضی مثل خونریزی گوارشی ایجاد کند.
• پیشرفت علمی: تکنیک‌های جدید مثل استفاده از بلوک عصبی اپیدورال (در بیمارستان) یا داروهای ضدالتهاب موضعی (در حال تحقیق) در کاهش درد پس از جراحی کولورکتال در حال توسعه‌اند (Lancet Gastroenterology & Hepatology، ۲۰۲۵).

مکمل‌ها و داروهای قبلی

• مکمل‌ها: معمولاً نیازی به مکمل نیست، اما در صورت کم‌خونی متوسط تا شدید (بر اساس آزمایش خون)، روزانه ۱ تا ۲ قرص آهن (مثل فروس سولفات) با معده خالی مصرف کنید. ویتامین C (۵۰۰ میلی‌گرم) می‌تواند جذب آهن را بهبود دهد.
• داروهای قبلی: داروهایی که قبل از جراحی می‌خوردید (مثل داروهای فشار خون یا دیابت) را با دوز قبلی ادامه دهید، مگر اینکه پزشک تغییر داده باشد.

پزشک خود را از مصرف این داروها مطلع کنید

مراقبت از زخم و استحمام

مراقبت صحیح از زخم‌ها از عفونت و تأخیر در بهبودی جلوگیری می‌کند.

• استحمام: روزانه دوش بگیرید. پانسمان‌ها را بردارید و زخم‌ها را با آب ولرم و شامپو بچه (بدون الکل) بشویید. این کار باکتری‌ها را از سطح پوست پاک می‌کند.
• کیسه کولوستومی: کیسه را جدا نکنید؛ این کیسه‌ها ضدآب هستند و نیازی به محافظت اضافی ندارند. پس از استحمام، آن را خشک کنید و دوباره وصل کنید.
• پانسمان محل درن: بعد از استحمام، محل درن را با گاز استریل و چسب پزشکی پانسمان کنید. اگر زخم خشک شده و ترشحی ندارد، دیگر نیازی به پانسمان نیست. این موضوع را با پرستار یا پزشک چک کنید.
• علائم عفونت: اگر زخم قرمز، متورم، یا چرکی شد، یا تب کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

پیگیری و معاینات بعدی

پیگیری منظم برای ارزیابی بهبودی و برنامه‌ریزی درمان ضروری است.

• جواب پاتولوژی: معمولاً ۱۴ تا ۲۰ روز پس از جراحی، نتایج بیوپسی (پاتولوژی) آماده می‌شود. این آزمایش نشان می‌دهد آیا سرطان وجود داشته و گسترش یافته یا نه.
• بازدید بعدی: پس از دریافت جواب، به پزشک مراجعه کنید. در این جلسه:
  • بخیه‌ها (اگر قابل‌جذب نباشند) کشیده می‌شوند.
  • پاتولوژی بررسی می‌شود.
  • در صورت نیاز، درمان‌های مکمل مثل شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی برنامه‌ریزی می‌شود.
• پیشرفت علمی: تکنیک‌های جدید مثل تصویربرداری مولکولی (PET-CT) و بیومارکرهای سرم (مثل CEA) در سال ۲۰۲۵ برای پیگیری دقیق‌تر بیماران سرطانی کولورکتال توصیه می‌شوند (Nature Reviews Cancer، ۲۰۲۵).

علائم اورژانسی در مراقبت بعد از جراحی

برخی علائم نیاز به مداخله فوری دارند و نباید نادیده گرفته شوند:

• درد شدید شکم: ممکن است نشانه انسداد روده یا نشت اناستوموز باشد.
• تب: دمای بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد می‌تواند عفونت را نشان دهد.
• استفراغ مکرر: ممکن است به انسداد یا التهاب روده مربوط باشد.
• عدم کارکرد شکم: اگر ۴۸ ساعت پس از ترخیص دفع نداشتید، به اورژانس بروید.
• علائم قلبی یا تنفسی: تنگی نفس، درد قفسه سینه، یا تپش قلب می‌تواند آمبولی ریه را نشان دهد.
• اقدام فوری:در صورت بروز موارد فوق در هر ساعت از شبانه‌روز به اورژانس بیمارستان عرفان نیایش مراجعه کنید.

نکات اضافی (در صورت وصل شدن مجدد روده)

اگر فقط بخشی از روده برداشته شده و دو سر روده به هم وصل شده (آناستوموز)، تنظیم گوارش زمان‌بر است.

• کارکرد نامنظم شکم: در هفته‌های اول، ممکن است اسهال، یبوست، یا تکرر دفع داشته باشید. این طبیعی است و با گذشت زمان (تا ۴-۶ هفته) تنظیم می‌شود.
• توصیه‌های تغذیه‌ای:
  • آب کافی (۸-۱۰ لیوان در روز) بنوشید تا روده‌ها هیدراته بمانند.
  • پرخوری نکنید؛ وعده‌های کوچک (۴-۵ وعده در روز) بخورید.
  • از غذاهای سنگین، حبوبات زیاد (مثل لوبیا پخته)، و غذاهای پرچرب (مثل سرخ‌کردنی‌ها) اجتناب کنید.
• مدیریت یبوست: اگر مدفوع سفت و دردناک شد، شربت شیرمنیزیوم یا لاکتولوز (هر وعده ۱-۲ قاشق غذاخوری) مصرف کنید. دوز را با پزشک هماهنگ کنید.
• پیشرفت علمی: پروبیوتیک‌ها (مثل لاکتوباسیلوس) در مطالعات اخیر (Alimentary Pharmacology & Therapeutics، ۲۰۲۴) برای تنظیم فلور روده پس از آناستوموز توصیه شده‌اند. با پزشک مشورت کنید.

نکات نهایی و بازگشت به کار

•  بهبودی: حمایت خانوادگی و مشاوره روان‌شناختی (در صورت نیاز) می‌تواند استرس پس از جراحی را کاهش دهد. مطالعه‌ای در Psycho-Oncology (۲۰۲۳) نشان داد که بیماران با حمایت عاطفی، ۳۰٪ سریع‌تر بهبودی می‌یابند.
• سؤالات متداول:
  • چقدر طول می‌کشد تا به حالت عادی برگردم و بازگشت به کار داشته باشم؟ معمولاً ۶-۸ هفته، بسته به نوع جراحی و سلامت عمومی.
  • کی می‌توانم رانندگی کنم؟ پس از تأیید پزشک، معمولاً بعد از ۲-۳ هفته.
• تماس با پزشک: هر سؤال یا نگرانی را با تیم پزشکی خود در میان بگذارید.

این راهنما با هدف ارائه اطلاعات کامل و بدون ابهام برای مراقبت بعد از جراحی تهیه شده است. با رعایت این نکات و پیگیری منظم، می‌توانید بهبودی ایمن و سریعی داشته باشید. در صورت نیاز، با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید.

• در صورت وجود پرسش غیر اورژانسی ان را در قسمت مشاوره با دکتر یوسف فام در سایت ما به ادرس
  Iran-colorectal.com     مطرح کنید یا سوال خود را با واتس آپ با شماره  09363211004  مطرح کنید .